Peđa Stojaković: Osveta Lejkersima i kruna karijere sa Dalasom

Svoje najbolje partije Predrag Stojaković je pružao u čuvenim Sakramento Kingsima, ali i u dresu reprezentacije, sa kojom se krajem devedesetih i početkom dvehiljaditih godina okitio sa po jednim svetskim i evropskim zlatom, kao i jednom evropskom bronzom. Sa Kingsima, koji su u jednom periodu dvehiljaditih godina igrali ubedljivo najlepšu košarku u NBA nije uspeo da dođe do samog kraja, što zbog nesrećnih okolnosti, što zbog samih sudija.

U Sakramentu, koji je u njegovu čast povukao broj 16 iz upotrebe, proveo je prelepih osam godina, a u tom periodu je tri puta bio deo ,,Ol Star" meča, 2001. godine je završio kao drugi u izboru za igrača koji je najviše napredovao te sezone, a 2004. godine je bio četvrti po redu u trci za najkorisnijeg igrača lige. Nažalost, sa svojom ekipom nije stigao dalje od finala Zapada.

Nakon slavnog perioda u Kaliforniji, srpski košarkaš se preselio u Indijanu, gde je odigrao svega 40 mečeva, a nakon te sezone seli se u ekipu Nju Orleans Hornetsa, gde je proveo nešto više od četiri godine i činio okosnicu tima sa Krisom Polom, Dejvidom Vestom i Tajsonom Čendlerom, sa kojim je kasnije delio parket i u ekipi Dalas Meveriksa. Nakon samo 6 odigranih utakmica, Hornetsi 2010. godine šalju Stojakovića u Reptorse, za koje je zbog problema sa povredama odigrao tek dve utakmice te sezone. U januaru je tim iz Kanade odlučio da se oprosti od sjajnog šutera, a situaciju su iskoristili Dalas Maveriksi, koji su momentalno potpisali ugovor sa košarkašem, tačnije otkupili od Toronta isti.

Dalas je te 2010. godine imao veoma iskusnu ekipu, predvođenu sa klupe Rikom Karlajlom. Dirk Novicki je bio prva zvezda tima, dok ostatak ekipe činili Džejson Kid, Šon Merion, Tajson Čendler, Džej-Džej Barea, Džejson Teri, Brendan Hejvud, Keron Batler, naš Predrag Stojaković, Dešon Stivenson, Brajan Kardinal.

Sezonu su završili kao treći na Zapadu, a Stojaković, koji je stigao kao vrhunski šuter, ali sa dosta manje protagonizma u napadu, je odigrao 25 mečeva na kojima je prosečno beležio 8.6 poena.

Dalas je veoma dobro otvorio plej-of, savladavši ekipu Portlanda relativno lako u šest mečeva. Stojaković je imao soldinu rolu, a u drugom meču serije je postigao 21 poen, uz 5 trojki iz 10 pokušaja.

Nakon Portlanda stigli su uzastopni šampioni Los Anđeles Lejkersi, koji su tada bili veliki favoriti u odnosu na Dalas, posebno zbog činjenice da su u svojim redovima imali Kobija Brajanta, najkorisnijeg igrača lige prethodne sezone, sjajnog Pau Gasola, najboljeg šestog igrača lige za tu godinu - Lamara Odoma, Derika Fišera, Rona Artesta, Endrjua Bajnama, koje je sa klupe vodio legendarni Fil Džekson.

Dalas nije imao šta da izgubi i u seriju su ušli totalno rasterećeno, a na kraju su i rasforimirali Los Anđeles Lejkerse, koji su nakon te sezone ostali bez Fila Džeksona na klupi, kao i Lamara Odoma, ali i uskratili Kobiju Brajantu da se okiti svojim šestim prstenom, po čemu bi se izjednačio sa Majkl Džordanom. Takođe, navijači širom planete su se nadali dugo čekanom duelu Lebrona Džejmsa i Kobija Brajanta u velikom finalu, ali to Meverikse apsolutno nije zanimalo.

Dalas je ,,pometlao" Lejkerse sa 4-0 u seriji, najviše zahvaljujući izvrsnom šutu za tri poena. Dirk i ekipa su postigli ukupno 49 trojki na četiri pomenuta meča, što je u to vreme, tačnije te sezone, kada je prosek bio nekih 18 pokušaja po meču, bio ozbiljan broj ubačenih šuteva!

Peđa u prva dva meča nije bio mnogo zapažen, postigavši 10, odnosno četiri poena, ali teći i četvrti meč, koji su se igrali u Dalasu, odigrao je maestralno. U trećem meču, koji je Dalas teškom mukom dobio rezultatom 98:92, Stojaković je postigao 15 poena, uz tri pogođene trojke.

A onda, u meču broj četiri, usledila je rapsodija srpskog košarkaša! Stojaković je postigao 21 poen, šutiravši 7/7 iz igre, a trojke 6/6! Dalas je demolirao Lejkerse rezultatom 122:86, a frustracija Lejkersa se ogledala u brutalnom faulu Endrjua Bajnama, koji je u poslednjoj deonici meča doslovno nokautirao Bareu. Bila je to mala ,,osveta" bivšeg igrača Sakramento Kingsa, koji su 2002. godine, možemo slobodno reći, brutalno pokradeni od strane sudija, koje su očigledno ,,navlačile" na stranu Lejkersa, posebno u čuvenom šestom meču. Lejkersi su na kraju slavili nakon sedam susreta, a kasnije i postali šampioni.

U narednoj rundi, iskusni Dalas je lagano savladao Oklahomu sa 4-1 u seriji, čiji Kevin Durent, Rasel Vestbruk i Džejms Harden nisu imali snage da se suprotstave zahuktaloj ekipi Rika Karlajla. Stojaković nije imao sjajnu seriju kao protiv Lejkersa. Ubacio je ukupno 25 poena na pet utakmica, ali ono što je bilo od najveće važnosti, Dalas se plasirao u veliko finale, gde ih je čekao Majami.

Nakon 13 godina u najjačoj ligi na svetu, Predrag Stojaković je napokon došao do šampionskog prstena, koji je definitivno zaslužio. U velikom finalu nosioci ekipe su imali ogroman broj minuta, a popularni Peja je odigrao tek ukupno 25, uz samo dva ubačena poena. Iako im nisu davane veće šanse, Maveriksi su uspeli da ,,reše" veliki trio Lebron, Vejd, Boš i osvoje titulu, koju momci koje je okupio sjajni Mark Kjuban, nisu ni sanjali da mogu osvojiti.

Dvostruki šampion u brzom šutiranju trojki je u decembru te godine, usled problema sa vratom i sa leđima, odlučio da završi svoju košarkašku karijeru, a šampionski prsten, verovatno i ubedljiva pobeda nad Lejkersima, bili su jagoda na šlag, za kraj njegove sjajne košarkaške priče.